Lieve mensen,
Het is nogal onrustig in de kosmos. Het lijkt of alles steeds extremer
wordt. Heftiger en meer en meer bedreigend. Persoonlijk kun je je onrustig
voelen of zelfs gefrustreerd en geïrriteerd. De kosmische energieën lijken aan
ons te trekken en te duwen. Kom op je moet dit en dat. Je moet nu actie, je
moet nu doen anders ben je te laat. Er is strijd en ruzie en miscommunicatie en
tja van alles! Onrust. Plotseling break ups in relaties, vriendschappen, werk,
op allerlei gebied. Soms moet het zo zijn en soms gebeurt dit als we ons
blijven identificeren met onze “oude” rollen, patronen en overtuigingen. En
hoewel we dat niet meer willen, is het ook een comfortzone. Onbewust zijn we
bijna verslaafd aan gedoe, drama, stress. We zijn zo gewend dat we moeten
vechten voor onze rechten, hard moeten werken aan onszelf en grenzen moeten
stellen dat we helemaal vergeten dat we daardoor heel ver van ons zelf vandaan
gaan. We maken de ander of dat andere verantwoordelijk voor onze pijn, ons
gemis, ons geluk. Terwijl alles er al is! We hoeven niet meer te zoeken.
Weerstand doorbreken
Diep van binnen weten dat dit een overlevingsvorm is die we los mogen gaan
laten. Wat ik in mijn vorige nieuwsbrief schreef, we zijn de Vorm aan het
loslaten, uit de comfortzone. En dat is een heel lastig proces! Het is soort
fitness of the mind. Het is net als dat je naar de sportschool gaat, zo van oh
moet ik weer! Je zoekt naar uitvluchten en gaat uitstellen. Terwijl je weet,
als je niet gaat voel je je klote daarna, je hebt je weer laten verleiden door
die kleine ikje die eigenlijk geen verandering wil. Die wil alles lekker laten
zoals het is. En je weet ook, dat als je door je weerstand heen gegaan bent en
toch op de fiets stapt naar die sportschool dan komt er een moment van
doorbraak, van YES! Nu ga ik het zelfs fijn vinden! Je gaat resultaten zien,
fantastisch! Ben trots op mezelf! Dat is nu hetzelfde proces met shit opruimen
en diep naar binnen gaan. Ik hoor veel mensen, ja het is goed hoor! Ik heb al
zoveel gedaan! Zoveel gehuild en opgeruimd, nu wil ik niet meer. Weerstand om
de laatste restjes op te ruimen en in de comfortzone van pijn, lijden, verlies
en gedoe te blijven zitten
